18 lipca 2013 roku Trybunał Konstytucyny wydał wyrok (sygn. 18/09), w który stwierdził, że przepisy przewidujące 75% stawkę podatku od dochodów z nieujawnionych źródeł były w brzmieniu obowiązujacym do 31 grudnia 2006 roku niekonstutycyjne. Wiele osób, które były zmuszone do zapłaty wysokiego podatku złożyło wówczas wnioski o wznowienie postępowania.
Aktualnie przedsiębiorcy ci są niemile zaskakiwani przez organy skarbowe, które doręczają im postanowienia o zawieszeniu wznowionego postępowania. Uzasadnienie takiego postanowienia, które miałam okazję analizować jest kuriozalne. Opiera się ono o art. 201 § 1 pkt 2 ordynacji podatkowej, który mówi, że postępowanie zawiesza się w przypadku gdy zaszła potrzeba rozstrzygnięcia przez inny organ lub sąd zagadnienia wstępnego. A potrzeba taka zaszła gdyż Marszałek Sejmu przedstawił TK pismo z prośbą o wyjaśnienie jednego z punktów wyroku. Najkrócej, pomijając szereg pojawiających się w związku z uzasadnieniem kwestii, można powiedzieć: a gdzie tu sąd i orzeczenie? Otóż TK nie jest sądem. A wyjaśnienie, o które zwrócił się Marszałek Sejmu żadną miarą nie może być uznane za orzeczenie. Orzeczeniem był wyrok z 18 lipca. To, co TK odpisze Marszałkowi ma na celu zaspokojenie ciekawości Marszałka, nie można z tego wywodzić podstawy do zakończenia wznowionego postępowania..
Tak więc wydaje się, że są mocne podstawy do żalenia się na takie postanowienie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz